لفظ نصلفظ نص به لفظ دارای ظهور در یک معنا، بدون احتمال خلاف اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفلفظ نص، از اقسام لفظ واضح بوده و در لغت به معنای کمال و غایت شیء و رسیدن آن به مرحله نهایی است، و در اصطلاح ، هر لفظ و کلامی را می‌گویند که دلالت آن بر معنایش روشن و آشکار باشد، به گونه‌ای که معنای دیگری در آن احتمال داده نشود، مانند آیه شریفه: ﴿اَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾. ۱.۱ - نکتهاصولیون کلمه « نص » را در دو جا به کار می‌برند: ۱. در الفاظ کتاب و سنت که در مقابل اجماع و قیاس است، مانند این که گفته می‌شود: در مسئله نص وجود دارد؛ یعنی آیه‌ای از قرآن و یا روایتی بر مسئله دلالت می‌کند اگر چه معنایش ظاهر باشد نه نص. ۲. در لفظی که دلالتش بر معنای خود به حدی روشن است که احتمال معنای دیگری برای آن داده نمی‌شود. [۳]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۱۶.
[۴]
اصول الفقه، خضری، محمد، ص۱۲۹.
[۵]
کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۱۰۶.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۵، برگرفته از مقاله «لفظ نص». رده‌های این صفحه : الفاظ واضح
|